Protestuję!!!

fot. Pajęczyca

Ło laboga… Już dłużej nie mogę… Nie mogę  i wobec tego powiem co myślę.. 

Moja funkcja w Portalu polega między innymi na tym, że koordynuję pracę Myśli Nieuczesanych.
W związku z tym wszystko, co się tu pojawia musi przejść przez moje ręce. Czasem nie rozumiem podejścia autorów, często kompletnie się
z nim nie zgadzam, ale to nie jest żaden powód do tego, by tekstu nie umieścić na stronie. Słowem – nie mam własnych poglądów przy czytaniu tych przemyśleń.

Ostatnio jednak stwierdziłam, że koniec – muszę, ale to MUSZĘ wylać na klawiaturę to, co mi siedzi w głowie, bo oszaleję.. Jeszcze jeden taki tekst i zwariuję.. O mężczyznach będzie. (Znooowuu???) A konkretnie o tym, jacy to są wrażliwi, delikatni, pokrzywdzeni, samotni, opuszczeni, nikt ich nie rozumie, ale co tam dadzą sobie radę w tym złym wstrętnym świecie, gdzie wszystko jest im na przekór. Rany boskie!!! Co za ofermy! No wybaczcie...

 Gdzie się podziali mężczyźni przez wielkie M?  Tak, tak wiem.. Teraz się na moją głowę posypią gromy, że MY (w domyśle: wredne rozpuszczone baby) ciągle narzekamy, że faceci niedelikatni są, nie rozumieją nas i co tam jeszcze można wymyślić.  No jasne, że narzekamy. Taka nasza natura. Ale błagam.. Która kobieta chce mieć przy boku kogoś, kto marudzi o tym jaki to delikatny jest, a świat taki zły… Albo może inaczej: która się takim zainteresuje? No może jakaś miłosierna niewiasta z nadmiernie rozwiniętym instynktem opiekuńczym. Bo na litość ją taki pseudo-samiec weźmie… Rzęsami pomacha, łezkę upuści z zamglonego oczka, ze cztery razy westchnie cierpiętniczo… Trafia mnie kiedy czytam, czy słyszę narzekania takiego z pozoru twardego mężczyzny..

Że taki samotny, albo wręcz odwrotnie, taki zakochany do szaleństwa a nikt tego uczucia nie rozumie. Że przyjaciół nie ma,
a współczesne kobiety takie zimne, nastawione na karierę i wykazać się nie można…  A co niby ma taka niewiasta zrobić, skoro ma wokół siebie takich mamlasów?  Któraś w końcu musiała być pierwsza i gdy kolejna męska oferma marudziła, że światło wyłączyli i buu co to będzie, to musiała zamiast szukać w ciemnościach męskiego ramienia i zakwilić, że boi się ciemności – wziąć się w garść i pójść po latarkę. Z niczego się to nie wzięło.  Pani Danuta Rinn już jakiś czas temu pytała: „Gdzie ci mężczyźni, prawdziwi tacy?” A ja pytam dziś. No? Gdzie? Wymarli? Czy może pochowali się z powodu natłoku oferm? Ja sama czasem mam chęć to zrobić. I choć ci prawdziwi samcy czasem doprowadzają mnie do szału udowadniając mi na każdym kroku jacy to są wspaniali, to wolę to niż biedne ofiary współczesnego świata, których nikt nie rozumie i ojej.. Uchowaj Boże przed takim..

Żeby nie było niejasności: po raz kolejny podkreślam, że absolutnie nie jestem feministką. I właśnie dlatego chcę mieć blisko mężczyznę, który mi zmieni koło w samochodzie i pożyczy marynarkę, gdy będzie zimno. I który ma latarkę w domu:>

Krótki wniosek: My, wstrętne baby będziemy zawsze narzekać. Że albo za bardzo samczy, albo oferma.. Bo nie znam jeszcze mężczyzny, który osiągnąłby złoty środek.

Jak poznam – powiadomię.

Protestowała
Marta Mielczarek - zadeklarowana NIEfeministka