Václav Havel: „Tylko krótko, proszę”

„Tylko krótko, proszę” to najnowsza, autobiograficzna powieść byłego czeskiego prezydenta, w której dramatyczna historia Europy Środkowej drugiej połowy XX wieku przeplata się z anegdotami dotyczącymi codziennego życia Havla. To dokument – mozaika, w którym przenikają się trzy warstwy – archiwalne zapiski prezydenta, eseje z czasów politycznej emerytury i odpowiedzi na pytania zadawane przez legendarnego czeskiego dziennikarza Karela Hvi¾d'alę (książka to swoista kontynuacja wywiadu – rzeki „Zaoczne przesłuchanie sprzed 20 lat).

Zarówno jak samego Václava Havla, tak i jego najnowszej książki nie da się określić jednym słowem. W pierwszej kolejności jest ona bardzo ciekawym – choć nietypowym - źródłem historycznym o przeobrażeniach Czech i Europy w ogóle. Po drugie – to źródło wiedzy o czeskim prezydencie, jego codzienności – od ciągłych konfliktów z opozycją i kłótni z premierem, po niedogotowane ziemniaki, wiecznie psującą się drukarkę i nietoperza mieszkającego w schowku na miotły. Po trzecie – to opowieść o prywatności tego wybitnego polityka – tragicznym doświadczeniu choroby pierwszej żony i kontrowersjach związanych z drugim małżeństwem. Osobiste wyznania Havla pokazują nam, że to – mimo niezaprzeczalnie wybitnych cech charakteru i osiągnięć – zwykły człowiek, pełen rozterek, wątpiący, czasami nieszczęśliwy i szukający swojego szczęścia.

„Zawsze traktowałem politykę jako rodzaj wycieczki, którą robię w nieznane światy, a teraz z tej wycieczki wróciłem i mogę poddać to refleksji” – powiedział czeski prezydent o swojej najnowszej książce. Powstało w ten sposób dzieło wybitne, stanowiące doskonałe źródło dla historyków, politologów i polityków, filozofów i socjologów. To także wspaniała lektura dla każdego, kto chce poznać losy tego wybitnego, choć ciągle zwyczajnego, człowieka.


Joanna Jaszczak
(joanna.jaszczak@dlastudenta.pl)